
D’autres textes en Mentonnais...
A FOUGA
Apress tant’anàie pàlide, sensa couroù
Un belou jorn d’estade pareish’una quiaroù
Sus’ou moument, pouré provà da serrà u uelhe
E countinuà sempre ent’ou stess vuelh.
O pouré gardeà ou lum’en facha
E laisha-vou tout’entrieg pourtà
Sensa pensà una menuta à r’avenì
Sensa-fastidi, ou couarp embournì.
Fenì aloura u ann’ de nòhia
Dadaban noun ese fàchile da reculà
Bate ou couhe couma noun avìa mai batù
E ribatà-se serìa terrìbile da segù...
Batìa ou couhe, ou sen regard era un sourelh,
E quoura finalament ou lume s’ese stengù
Noun es’istess, avema counoushù ou dervelh
Retoumbà ente r’oumbra, noun pourema pu.
Sta ou souvenì màgicou d’un moument raubà
R’impressian d’avé vecù quarquarren d’ùnicou,
Que numerouse pèr fourtunà, spartìan dejà
Un sentiment aishì fouart, aishì fràgile : r’amoù.
. Catherine Peano
..................................................................................................................
A PIPA D’ANTÒ
Moun paigran era jardenìe au « Val Rahmeh », au temp de May Campbell en 1957.
Era una inglesa un poc stavaganta à qu i pieijhìa e fioù passiounàment. A fach dou sen jarden un lueg màjicou.
Stou Antò Scasamuzzino era un jardenìe atitrà tutte l’an, era ou sen paraïs.
Antò fumava a pipa en ourtoulejent. E tant temp fà an trouvà a soua pipa ent’a terra e M.Arsento (ou gardian ) cuntava a storia d’ou men paigran, a soua passian per e piante, piantine e re belle fioù.
Touta familla noaisha ese fiera dou sen mestìe de passiounà.
. Michelle Picoulet
fr
En savoir plus ... sur le mentounasc ?
?
Site réalisé avec SPIP 3.0.16 + AHUNTSIC
Visiteurs connectés : 2